Western-Australia

Hallo allemaal,

Hier ons eerste berichtje uit Australie, een totaal ander continent dan Afrika. Woensdagmiddag zijn we in Perth geland en werden we hartelijk ontvangen door een dame van de touristinformation. Ze kon ons een boel vertellen over Perth en het voorstadje Fremantle en heeft ons aan ons eerste hostel geholpen om te overnachten. Op het vliegveld hebben we direct ook maar een auto gehuurd, en wel een automaat. Buiten gekomen realiseerde ik (Rob) me dat het de eerste keer was dat ik in een automaat moest rijden. In de auto aangekomen vroegen we ons af waar al die letters op de pook toch voor stonden, maar al snel begrepen we dat de P van Parking, de R van Reverse en de D van Drive. (de rest hebben we ‘s avonds op internet maar even opgezocht!) Ons eerste hostel was in Fremantle. De weg er naar toe zijn we door ongeveer iedereen ingehaald omdat Rob nog erg moest wennen aan de auto. De rem staat namelijk heel erg strak afgestelt en aanraken betekende stilstaan. Hoppend als een kangoeroe hebben we veilig Fremantle bereikt.

Het eerste hostel zag eruit als een studentenhuis (een schone, dat wel) en de mensen waren er erg alternatief, dus erg op ons gemak voelden we ons er niet! Na al die indrukken van de eerste dag en een lange nachtvlucht ervoor waren we op tijd toe aan ons bedje. Hier dachten onze medebewoners kennelijk een beetje anders over want er werd tot diep in de nacht gefeest. Tegen een uur of drie hebben we onze oordoppen opgezocht en genoten van de rest van de nachtrust.

De volgende dag eerst even rondgewandeld door Fremantle en vervolgens onze tocht richting het zuiden van het Western-Australia begonnen. Een lange tocht die toch vooral rijles was. Onderweg hebben we genoten van de landschappen en onze eerste kangoeroes gespot. De eersten lagen dood langs de weg, maar gelukkig hebben we ook levende gezien. Aangekomen bij ons hostel in Margaret River bleek deze gelukkig erg leuk en bleken er ook normale mensen te backpacken! Hier nog even gezellig bijgekletst met twee Britse en Australische dames en met zijn allen gelachen om de film van The Simpsons.

De derde dag zijn we naar de Karribossen gereden met allemaal bomen van 50+ meter. In de middag hebben we door de toppen van de bomen gewandeld over een bruggenparcour in de TreeTopWalk in de Valley of the Giants. Echt een fantastische beleving. Aan het eind van de middag kwamen we aan in Pemberton. Een klein boerendorpje zoals je je ze voorstelt van Australië. Wederom een goed hostel met leuke mensen. We ontmoetten 3 mensen uit Perth die de Bibbelmuntrack lopen. Een wandeltocht van ongeveer 900 km waar je gemiddeld 6 tot 8 weken over doet. (Dus pa, ma, Rini en Harry als je nog even oefent…..)

Gisterenochtend schrokken we ons rot toen we de gordijnen openden...... het regende. We zijn nog even naar de Gloucestertree gereden (een uitkijkboom voor bosbranden) maar hebben wijzelijk besloten deze 60 meter hoge boom met ijzeren spijlen niet te beklimmen! We hebben de auto gekeerd en zijn richting Perth gereden. Onderweg nog even gestopt in een klein plaatsje voor een kop koffie/thee en een homemade pie (bedoeld als snack maar eigenlijk een hele maaltijd). Rond de middag kwamen we aan voor onze herkansing in Fremantle. Dit keer hebben we er echt genoten en een bezoek gebracht aan de bekende markt en cappucinostrip. Erg gezellig, zeker met de stralende zon.

Het hostel in Perth waar we overnachtten is geheel vernieuwd en dus op en top. De mollige snurkende Duitster waar we de kamer mee deelden heeft nog even gepoogd onze nachtrust te verstoren, maar tegen onze oordoppies kon hij niet op!

Vandaag uitgeslapen (half tien) en na een lekker ontbijtje naar Kings Park gelopen. Het is een eindje lopen, maar het was de wandeling helemaal waard. Het is een heel mooi groot park met veel hoogteverschillen, heel veel verschillende planten en bomen en mooie uitzichtpunten. Kortom voor elk wat wils en daar maken de Australiers dan ook grif gebruik van. Met hele families komen ze op een zondag bij elkaar in het park. Met de gratis citybus wilden we terug naar het hostel, maar omdat deze zo traag was zijn we halverwege uitgestapt. We hebben nog even door het centrum gewandeld (voor Wenke even, voor Rob best lang!) want de winkels waren allemaal open en het was er gezellig druk. Vanavond het boeltje gepakt en klaar gemaakt voor morgen. Om 10:30 (onze tijd) vliegen we naar Ayers Rock voor het vervolg van onze Australische trip. We zijn erg nieuwsgierig wat het Red Center ons gaat brengen.

Alvast welterusten en tot de volgende keer,

Rob en Wenke

Ps. we hebben geprobeerd foto's te plaatsen, maar helaas lukt dit niet. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.....